У збеглых праціўнікаў рэжыму Лукашэнкі складваюцца няпростыя адносіны з іх заходнімі таварышамі. Міжнародны валютны фонд (МВФ) праігнараваў заклікі былога міністра культуры Беларусі Паўла Латушкі не выдзяляць Беларусі спецыяльныя правы запазычання на суму больш за 900 мільёнаў долараў, нарвежская кампанія Yara адмаўляецца разрываць адносіны з «Беларуськаліем», а міністр замежных спраў Германіі Хайка Маас пакінуў без адказу ліст ад экс-кандыдата ў прэзідэнты Беларусі Валерыя Цапкалы. Апошні настолькі абураны, што не саромеецца пагражаць ураду Ангелы Меркель і заклікае яго «адказаць за базар».
Навіна аб тым, што МВФ ўсё ж такі выдзеліў Беларусі спецыяльныя правы запазычання (SDR) на суму больш за 900 мільёнаў долараў, стала самым вялікім паражэннем беларускай апазіцыі з моманту перавыбрання Лукашэнкі. Яна адчайна спрабавала гэтага не дапусціць. Павел Латушка і яго так званае Народнае антыкрызіснае кіраванне (НАК) развязалі цэлую кампанію з мэтай не дапусціць выдзялення сродкаў Беларусі.
Яны звярталіся да кіраўніцтва МВФ, заклікалі беларусаў звяртацца да кіраўніцтва МВФ, заклікалі беларускую дыяспару звяртацца да кіраўніцтва МВФ. І працягвалі паўтараць аб хуткім падзенні «апошняй дыктатуры Еўропы».
«Рэжым Лукашэнкі не атрымае мільярд, а доступ да SDR-рахунку Беларусі будзе заблакаваны - пакуль у краіне не з'явіцца легітымны ўрад. Але галоўнае - адмова ў доступе да рэсурсаў МВФ выкліча дэфолт па еўрааблігацыях, выпушчаных раней на суму $ 3,25 млрд. І гэта можа стаць ключавым фактарам для падзення рэжыму», - пісаў Латушка ў сваім Telegram-канале.
Але адбылося ўсё наадварот. 23 жніўня размеркаванне сродкаў МВФ афіцыйна ўступіла ў сілу.
Беларусь таксама атрымала свае 923 мільёна долараў у выглядзе спецыяльных правоў пазыкі. Грандыёзная кампанія Латушкі з трэскам правалілася (хоць ён настойвае, што барацьба яшчэ не скончана).
Адкрытым застаецца пытанне, ці зможа Беларусь канвертаваць SDR у рэальныя грошы ці разлічыцца імі па знешнім доўгу.
Але гэты транш ўжо аказаў пазітыўны ўплыў на банкаўскую сістэму краіны, умацаваў яе ўстойлівасць.
Да таго ж, афіцыйны Мінск дамогся важнай іміджавай перамогі.
«Гэтую сітуацыю можна разглядаць як сігнал, што як мінімум Нацбанк і Мінфін у вачах міжнародных фінансавых арганізацый прызнаюцца цалкам легітымнымі арганізацыямі. Бо пералік сродкаў адбываўся на фоне даволі сур'ёзнай кампаніі процідзеяння апазіцыі за мяжой», - адзначае акадэмічны дырэктар Цэнтра эканамічных даследаванняў BEROC Кацярына Барнукова.
Яшчэ адным непрыемным сюрпрызам для Латушкі стала адмова нарвежскай кампаніі Yara разрываць кантракты з «Беларуськаліем».
Yara неаднаразова заяўляла, што гатовая гэта зрабіць, калі беларускі вытворца ўгнаенняў не спыніць парушаць правы працоўных, пераследаваць сябраў страйкавага камітэта і г.д.
У Сетцы з'явілася петыцыя, аўтары якой ад імя народа Беларусі заклікалі нарвежцаў перайсці да канкрэтных дзеянняў: «Мы ўсведамляем, што цалкам прыпыніць ваша супрацоўніцтва можа здавацца цяжкім. Аднак просім вас памятаць, што «Беларуськалій» з'яўляецца адной з асноўных крыніц фінансавання самога Лукашэнкі разам з АМАП, КДБ і атрадамі катаванняў, якія нясуць адказнасць за незаконныя затрыманні і зняволенні пад варту, згвалтаванні, катаванні і пераслед дзясяткаў тысяч чалавек па ўсёй краіне ».
Нарэшце, асабіста Святлана Ціханоўская паехала распавядаць пра дэмакратыю і правы чалавека гендырэктару Yara Свайну Тору Гульсетеру. Чакалася, што пасля гэтага «Беларуськалій» усё ж такі страціць аднаго з сваіх галоўных партнёраў у Еўропе.
Але Гульсетер заявіў, што рашэнне аб далейшай прысутнасці Yara ў Беларусі будзе прынята толькі да снежня.
«Адкладаць гэтае пытанне да снежня азначае, што вы (Yara - заўв. RuBaltic.Ru) да снежня лічыце магчымым, каб у Беларусі працягваліся рэпрэсіі, каб да снежня беларусы і далей ішлі ў турмы, пакуль вы даяце на гэта грошы дыктатару, каб адбываліся новыя здарэнні на «Беларуськаліі» з пацярпелымі сярод працоўных, - абураецца Латушка. - Кампанія Yara, ведайце аб тым, што мы лічым вашу пазіцыю абсалютна несумленнай і непрыстойнай. А пытанне аб далейшым супрацоўніцтве з вашай кампаніяй яшчэ стане прадметам асобнага абмеркавання ў новай Беларусі».
Чаму канчатковае рашэнне нарвежцы абяцаюць прыняць менавіта ў снежні? Верагодна, таму што ў гэтым месяцы сканчаецца тэрмін генеральнай ліцэнзіі Мінфіна ЗША на згортванне здзелак з удзелам «Беларуськалія». Пагроза другасных санкцый хвалюе Yara значна больш, чым этычны бок супрацоўніцтва з прадпрыемствамі «апошняга дыктатара Еўропы» ...
Латушка, зрэшты, выкарыстоўвае даволі мяккія і дыпламатычныя фармулёўкі.
У адрозненне ад Валерыя Цапкалы, які не саромеецца прад'яўляць прэтэнзіі асабіста міністру замежных спраў Германіі Хайка Маасу.
На днях Цапкала распавёў, што яшчэ ў лютым гэтага года запатрабаваў ад кіраўніка МЗС ФРГ даць справаздачу, куды той накіраваў 21 мільён еўра. Гэтыя грошы нібыта прызначаліся для падтрымкі «беларускай грамадзянскай супольнасці», але прайшлі міма Цапкалы і яго таварышаў. «Калі ты заявіў, дык пакажы, каму ты вылучаеш гэтыя грошы, ты не саромейся», - з такімі словамі лідэр беларускай апазіцыі звярнуўся да Мааса на сваім ютуб-канале, бо адказу ў пісьмовай форме так і не дачакаўся.
Далей ён абвінавачвае міністра замежных спраў Германіі ў тым, што той лье ваду на млын Лукашэнкі: маўляў, дзяржаўная прапаганда выкарыстоўвае ў сваіх мэтах навіны пра тое, што збеглыя “змагары” атрымліваюць ад заходніх спонсараў мільёны еўра.
За абвінавачваннямі рушылі пагрозы. «Я думаю, мы і іх (нямецкіх палітыкаў - заўв. RuBaltic.Ru) выведзем на чыстую ваду», - заяўляе Цапкала.
Толькі гэтага не хапала Ангеле Меркель! Хацела спакойна сысці на пенсію, а тут Цапкала пагражае падмачыць яе рэпутацыю гучным карупцыйным скандалам ...
Відэазварот сканчаецца адкрытым хамствам у адрас кіраўнікоў ФРГ: «Калі вы нешта там заяўляеце, што вы кажаце - мы гатовыя даць справаздачу. Але вы павінны таксама адказваць за базар».
Гэты прыклад наглядна дэманструе ступень дэградацыі людзей, якія прадстаўляюць «новую Беларусь».
Звяртаючыся да федэральнага ўраду Германіі, яны лічаць нармальным выкарыстоўваць фразы з блатнога лексікону.
У дадзеным выпадку афіцыйны Мінск можа толькі пажадаць поспеху Валерыю Цапкале. Прымусіць Германію «адказваць за базар» - задача вельмі амбіцыйная (асабліва для збеглых беларускіх апазіцыянераў). Будзе цікава паназіраць за яе выкананнем.