Забойства афіцэра КДБ Рэспублікі Беларусь выклікала публічнае адабрэнне лідэраў беларускай апазіцыі за мяжой. Такое рашэнне гуляць ва-банк не магло быць прынята імі без ўзгаднення і гарантый бяспекі ад краін, на тэрыторыі якіх яны знаходзяцца. У сваю чаргу, гэтыя краіны могуць выбраць такую жорсткую лінію ў дачыненні да Беларусі толькі па ўзгадненні з ЗША і вядучымі еўрапейскімі краінамі НАТА. Такім чынам, Захад узяў курс на разгортванне тэрарыстычнай актыўнасці ў Беларусі як новую тактыку барацьбы з Лукашэнкам.
Увечары 28 верасня ў Мінску быў застрэлены супрацоўнік КДБ. Забойства адбылося пры спробе ператрусу ў апазіцыйнага актывіста, падазраванага ў тэрарыстычнай дзейнасці.
Падазраваны, сталічны IT-шнік Андрэй Зельцэр, сам пацвердзіў інфармацыю, што ў яго ў кватэры знаходзіцца «схрон» са зброяй. Ён сустрэў аператыўную групу з карабінам у руках і стрэліў ва ўпор. Жонка «змагара» здымала тое, што адбываецца, на відэа.
Ананімныя апазіцыянеры ў сацыяльных сетках ўспрынялі забойства чалавека з людажэрным захапленнем. У каментарах да знятага жонкай “змагара” відэа аўдыторыя «Нехты» і іншых апазіцыйных рэсурсаў радавалася таму, што «хлопец ліквідаваў шаўку таракана».
Але тое - ананімы.
На якасна новы ўзровень беларуская сітуацыя выйшла, калі забойства «прыслужніка рэжыму» публічна падтрымаў адзін з лідэраў апазіцыі - экс-кандыдат у прэзідэнты Валерый Цапкала.
«Ён паказаў нам прыклад таго, што трэба сёння кожнаму беларусу быць гатовым са зброяй у руках адстойваць сваю свабоду. Гэта не толькі права беларусаў, гэта іх абавязак», - пракаментаваў Цапкала у відэазвароце дзеянні Андрэя Зельцэра і выказаў шкадаванне, што той забіў толькі аднаго КГБ-шніка, да таго, як быў застрэлены адказным агнём, хоць мог «забраць з сабой больш» жыццяў .
На былога дырэктара Мінскага парка высокіх тэхналогій і кандыдата ў прэзідэнты ў Беларусі, вядома, завялі крымінальную справу за заклікі да тэрарыстычнай дзейнасці. Аднак на Захадзе Цапкале гэтыя крымінальныя справы не страшныя.
Да мінулага месяца апазіцыянер жыў і працаваў у Латвіі, зараз пражывае ў Грэцыі.
Латвія - гэта краіна, у якой кіраўнік МЗС апаганьвае дзяржаўны сцяг Беларусі па ўстаноўцы супрацоўніка пасольства ЗША ў Рызе.
Аб Грэцыі пасля змены там ўрада ў пазамінулым годзе амерыканцы казалі, што яна «з крыніцы праблем стала крыніцай рашэнняў». Краіна ператварылася ў базу для амерыканскіх спецслужбаў у Еўропе. Пасаджаны ў мінскім аэрапорце Раман Пратасевіч, між іншым, вяртаўся ў Літву як раз з Грэцыі.
Валерый Цапкала не мог не разумець, што займаецца злачыннай дзейнасцю, калі падштурхоўваў пакінутых у Беларусі суграмадзян да тэрору. Вырашыцца на такое ён мог толькі пад гарантыі ўласнай бяспекі, атрыманыя ў краіне знаходжання.
Калі Цапкала усё ж рашыўся на свой выступ, значыць, такія гарантыі ён атрымаў, і Захад таксама ўхваляе і падтрымлівае забойства супрацоўнікаў КДБ Рэспублікі Беларусь.
Між тым, палітычны экстрэмізм у Беларусі ў апошнія тыдні стаў з'явай амаль штодзённай. За гэты час прайшла інфармацыя, што дыверсійныя групы планавалі тэракт на чыгунцы пад Магілёвам, а прэзідэнт краіны Аляксандр Лукашэнка заявіў пра існаванне падрыўных вочак на беларускіх заводах, дзе укаранёныя ў працоўныя калектывы агенты займаюцца прамысловым шпіянажам у інтарэсах краін Захаду.
Гэта можна б было палічыць разгонкой напружанасці з боку беларускай улады, аднак ўскосным пацверджаннем таго, што ў Беларусі ў самай справе неспакойна, стала пасяджэнне Савета бяспекі РФ на тэму бяспекі Саюзнай дзяржавы (летам Лукашэнка казаў, што тэрарысты плануюць падрыў вузла сувязі расійскага ВМФ ў Вілейцы) .
А ўжо пасля гібелі супрацоўніка КДБ сумневаў ні ў каго не засталося.
У Беларусі, на самай справе, засталося баявое крыло апазыцыі, яно, на самай справе, трымае схрон са зброяй, на самай справе, гатова забіваць - і забівае.
Пры гэтым з боку публічных лідэраў апазіцыі, якія закліканыя даваць сваім прыхільнікам у Беларусі мэтавыя ўстаноўкі з-за мяжы, ніякага асуджэння пераходу да гвалту няма. Заклінанне мінулага года пра мірны пратэст у гэтым годзе забытае.
Рост экстрэмісцкай актыўнасці праціўнікаў Лукашэнкі ніяк не асуджаецца - ён зусім не каментуецца. Пры тым ужо ёсць неспадзяванка Цапкалы, які публічна падтрымаў расстрэл «ланцужных сабак рэжыму». Нарэшце, усё “змагары”-палітэмігранты каардынуюць свае дзеянні з краінамі Захаду, дзе яны знаходзяцца. З тымі, хто дае ім у прамым і пераносным сэнсе дах і фінансуе іх актывізм.
Такім чынам, Захад бярэ курс на разгортванне тэрарыстычнай актыўнасці ў Беларусі як новую тактыку барацьбы з Лукашэнкам.
З яго боку гэтае рашэнне лагічнае і рацыянальнае. Масавы пратэст сёння ў Беларусі немагчымы, пры гэтым у краіне засталося дастаткова людзей, якія не змірыліся з леташнім паражэннем «Беламайдана». Чаму б не падтрымаць іх пасіянарны парыў працягваць змагацца з рэжымам да пераможнага выніку любымі сродкамі? Палітычны тэрарызм як метад змены рэжыму можа быць нават больш эфектыўны за каляровую рэвалюцыю.
Мэты Захаду ў Беларусі застаюцца нязменныя дзесяцігоддзямі: звяржэнне Лукашэнкі і разрыў саюза з Расіяй. Але сродкі пастаянна змяняюцца ў залежнасці ад акалічнасці. Былі, а цяпер зноў вярнуліся санкцыі, былі шматлікія спробы арганізаваць «Плошчу», былі гульні з Лукашэнкам, каб ён сам адмовіўся ад саюзу з Расіяй і пазбавіў сябе расійскага парасоніка бяспекі.
Зараз, мяркуючы па ўсім, сродак абраны просты і немудрагелісты - палітычны тэрарызм.
Сумнявацца ў здольнасці Захаду выбіраць такія сродкі не прыходзіцца. Дастаткова ўспомніць, з якім крыважэрным захапленнем ў Белым доме глядзелі відэа забойства Кадафі.
Ды што там Кадафі.
Дастаткова ўспомніць, што КДБ Беларусі назваў галоўным сцэнарыстам беспарадкаў 2020 года былога дарадцу віцэ-прэзідэнта ЗША па знешняй палітыцы Майкла Карпентэра.
Таго самага Карпентэра, які да беспарадкаў распавядаў Аляксандру Лукашэнке пра беларускі нейтралітэт, а пасля даў дабро на яго забойства.